မြန်မာစကားပုံနှင့် ဆိုရိုးစကားများ

    ခတ်တင်သည် တစ်ခု၊ မောင်းနင်းသည် တစ်ခုဟူ၍ ပညာရှင်တို့ အဆိုအမိန့် ရှိလေသည်။
    ခက်ဆိုသည်မှာ ပုခက်ကဲ့သို့ အခက်အလက် အပြားအချပ်ကို ဆိုလိုသည်။ ၎င်းတို့ကို အောက်မှ အပေါ်သို့ တင်ရာ၌ ကြိုးဖြင့် ဆွဲငင် ရလေသည်။ ထိုသို့ အပေါ်သို့ တင်ရာ၌ ပုခက် စသည်တို့ လမ်းခုလတ်မှ ရှိနေစဉ် အပေါ်တက်မည် အောက်ဆင်း မည်ဟု အတိအကျ မပြောနိုင်ပေ။ ကြိုးဆွဲသူက လျှော့ပေးလျှင် အောက်သို့ ဆင်းလာမည်။ ကြိုးဆွဲသူက တင်းအောင် ဆွဲယူလျှင် အပေါ်သို့ တက်သွားမည်။
    မောင်းဆိုသည်မှာ ဆန်ဖွပ်သည့်မောင်း၊ ရေယူသည့်မောင်း စသည်ဖြင့် အမျိုးမျိုး ရှိ၏။ ဆန်ဖွပ်သည့် မောင်းကို ကြည့်ပါ။ မောင်း၏ ရှေ့ပိုင်းသည် လမ်းခုလတ်၌ ရှိနေစဉ် အောက်ကျမည် အပေါ်တက်မည်ဟု အတိအကျ မပြောနိုင်ပေ။ မောင်းနင်းသူက နင်းချလျှင် အပေါ် တက်သွားမည်။ မောင်းနင်းသူက ခြေထောက် လွှတ်ပေးလျှင် အောက်သို့ ကျသွားမည်။
    ထိုနည်းအတူ စကားပြောရာ၌ တစ်ဖက်က ပြောလာမည့် စကားကို ဟုတ်သည်လည်း မပြော၊ မဟုတ်ဘူးလည်း မပြောဘဲ မတင်မကျ ပြောခြင်းဖြင့် လိုရာ ပြီးမြောက် စေခြင်းသည် ခတ်တင်မောင်းနင်း စကားပြောနည်း မည်၏။