မြန်မာစကားပုံနှင့် ဆိုရိုးစကားများ

      လျှောမွေး၏ မိခင်က ထိုကလေးအတွက် ငိုကြွေးရာတွင် ဗာရာဏသီကို ချီ၍ အကျယ်ချဲ့ကာ ဖွဲ့နွဲ့ငိုသကဲ့သို့ မပြောပလောက်သော ကိစ္စကို အကျယ်ချဲ့သည်။

      ရှေးအခါက ဗာရာဏသီ ပြည့်ရှင် အရိန္ဒမမင်းသည် အလှူအတန်းတွင် ရဲရင့်လှ၏ ။ တစ်နေ့သ၌ မင်းကြီးသည် ပုဏ္ဏားယောင်ဆောင်ထားသော သိကြားမင်းအား ထီးနန်းနှင့်တကွ စည်းစိမ်ဥစ္စာ အလုံး စုံလှူလိုက်၏။ မိမိကိုယ်နှင့် မိဖုရားကိုပါရောင်း၍ အလှူပေးပြန်၏။ ဤသို့ဖြင့် အရိန္ဒမမင်းသည် မိဖု ရားကြီးနှင့် တကွဲတပြားစီ ဖြစ်သွားပြီး တံခါးစောင့်အလုပ်ကို လုပ်နေရလေ၏။ မိဖုရားကြီး မှာမူ သူဌေးအိမ် တစ်အိမ်တွင် မှီခိုနေရလေ၏။ တစ်နေ့တွင် မိဖုရားသည် ရှင်ဘုရင်နှင့် ရခဲ့သော ကိုယ်ဝန် ကို မီးဖွားရာ သားသေခဲ့၏။ မိဖုရားသည် လျှောမွေး သားသေကို ပိုက်ကာ ဗာရာဏသီ မိဖုရားဘဝက နေခဲ့ရပုံတို့ကို တမ်းတဖွဲ့နွဲ့ အကျယ်ချဲ့ကာ ငိုကြွေး လေတော့သည်။

        လျှောမွေး = နေ့လမစေ့ဘဲ အသေမွေးဖွားသော သား။