ဆရာကာပြန် အာခေါင်လှံစူး
ဗျိုင်းကို ဆရာအဖြစ် အသိအမှတ် မပြုသော လှံကစားသမားသည် အာခေါင်လှံစူး၍ သေရသကဲ့ သို့ ဆရာကို ဖက်ပြိုင် အံတုသူသည် နောက်ဆုံးတွင် ပျက်စီးရသည်။
ရှေးအခါက ယောက်ျားတစ်ယောက်သည် မြစ်အနီးရှိ ကတွတ်ပေါက်၌ ငါးကိုမြှောက်ကစားနေ သော ဗျိုင်းကို မြင်တွေ့ရာ အတုယူပြီး သစ်ချွန်များကို ကောင်းကင်သို့ ပစ်မြှောက်၍ မြေသို့မကျမီ ပါးစပ်ဟ ခံယူနိုင်အောင် လေ့ကျင့်လေသည်။။ ထိုမှ တစ်ဆင့်ပြီး တစ်ဆင့် အုတ်ခဲ၊ လှံတံ၊ သန်လျက် စသည်တို့ကို ပစ်မြှောက်ပြီး မြေသို့မကျမီ ပါးစပ်ဖြင့် ကိုက်နိုင်အောင် လေ့ကျင့်လေသည်။ ထိုသူ သည် မိမိ၏ကျွမ်းကျင်မှုကို တစ်ရွာဝင်တစ်ရွာထွက် ပြသရာ လူအများသဘောကျ၍ ဆုလာဘ်များ စွာ ရလေသည်။ ထိုယောက်ျား၏ သတင်းကို ပြည့်ရှင်မင်းကြားသော် မင်းပွဲသဘင် မင်းရင်ပြင်သို့ ဝင်ရောက် ပြသစေသည်။ ထိုသူ၏ အံ့မခန်းသည့် ပညာစွမ်းကို မင်းကြီးမြင်၍ အသင်၏ ဆရာသည် မည်သူနည်း ဟုမေးရာ ထိုသူက ဗျိုင်းထံမှ ရကြောင်း ဝန်မခံလို၍ သူ့မှာ ဆရာမရှိကြောင်း ဖြေကြား လေသည်။ ထို့နောက်တစ်ဖန် လှံကစား ပြန်သော် လှံသွားသည် အာခေါင်၌ စူးဝင်ကာ သေဆုံးရလေ သည်။
ကာပြန် = ကျေးဇူးရှင်ကို ဖက်ပြိုင်အန်တုသည်။
No comments:
Post a Comment