မြန်မာစကားပုံနှင့် ဆိုရိုးစကားများ

      ခွေးတောက်မြစ်နှင့် သရက်ပင် အမြစ်တို့ ရောယှက်စိုက်သဖြင့် သရက်သီးတွင် အချိုအရသာ ကင်းပြီး အခါးအရသာ ဖြစ်လာသကဲ့သို့ နီးစပ်ရာ၏ ဓလေ့စရိုက် ကူးစက်သည်။

      တစ်နေ့သ၌ ဒဓိဝါဟနအမည်ရှိသောမင်းသည် မြစ်အတွင်း၌ ရေကစားစဉ် နတ်တို့သုံးဆောင် သော သရက်သီးတစ်လုံးသည် မြစ်ရေတွင် မျောပါလာကာ မင်းကြီး ရေကစားရာ၌ ကာကွယ်ထား သော ပိုက်ကွန်၌ ငြိလေ၏။ ထိုအခါ မင်းချင်းတို့က မင်းကြီးအား သရက်သီးကို ဆက်၏။ မင်းကြီး သုံးဆောင်ကြည့်သော် သရက်သီးသည် အလွန်ချိုမြိန် လှသဖြင့် အစေ့ကို စိုက်စေ၏။ သီးသောအခါ တစ်ပါးသော မင်းတို့အား လက်ဆောင်ပေး၏။ ထိုသို့ ပေးသောအခါ အပင်မပေါက် စေအံ့သောငှာ အညှောက်ထွက်ရာ နေရာကို ဓားရိုးဖြင့်ထိုးဖောက်၍ ပေးစေ၏။ မင်းတို့သည် သရက်သီးကို စားပြီး သော် အစေ့ကိုစိုက်လျှင် အပင်မပေါက်။ ထိုအကြောင်းကို စုံစမ်း၏။ ဒဓိဝါဟနမင်း၏ အစီအမံ ဖြစ်ကြောင်း သိရလျှင် မင်းတစ်ပါးသည် ထိုသရက်ပင် ပျက်စေအံ့သောငှာ မိမိ၏ ဥယျာဉ်စောင့်ကို ဒဓိဝါဟန မင်းထံ စေလွှတ်ဖျက်ဆီးစေ၏။ ဥယျာဉ်စောင့်သည် ဒဓိဝါဟန မင်းထံ ရောက်သော် မင်းကြီး နှစ်ခြိုက်စေအံ့သောငှာ ပွင့်ချိန်မတန်သေးသော ပန်းတို့ကို ပွင့်စေ၏။ သီးချိန်မတန်သေး သော အသီးတို့ကို သီးစေ၏။ ဥယျာဉ်ကိုလည်း မွေ့လျော်ဖွယ် ပြုပြင်၏။ မင်းကြီး နှစ်ခြိုက်လှ သဖြင့် ဥယျာဉ်တွင် ဥယျာဉ်စောင့် ခန့်၏။ ဥယျာဉ်စောင့်သည် သရက်ပင်ကို ခြံရံ၍ တမာပင်၊ ခွေးတောက်ပင် တို့ကို စိုက်လျှင် ချိုမြိန်သော သရက်သီးတို့ ခါးလေ၏။ ထိုအခါ ဥယျာဉ်စောင့်သည် ထွက်ပြေး၏။ ထိုအကြောင်းကို မင်းကြီးသိလျှင် သရက်ပင် ပတ်ဝန်းကျင်၌ ရှိကုန်သော တမာပင်၊ ခွေးတောက်ပင် တို့ကို နုတ်စေ၏။ ခါးသော မြေမှုန့်တို့ကို ဖယ်၍ ချိုသော မြေမှုန့်တို့ကို ထည့်စေ၏။ သရက်ပင်ကို နို့ရည်၊ သကာရည်၊ နံ့သာရည် သွန်းလောင်းစေ၏။ ထိုအခါ သရက်သီးတို့ ချိုမြဲ ချိုလေ၏။